Bye Bye Kirsten, Bungyjumpen & m'n laatste week...
Door: Nik
Blijf op de hoogte en volg Nik
24 Juli 2009 | Nepal, Kathmandu
Lieve lezers!
De tijd dendert in een noodgang voorbij en dat betekent dat morgen m'n laatste 7 dagen in Nepal in gaan...
Morgen is ook de dag dat ik m'n reismaatje van de laatste twee maanden, Kirsten, op het vliegtuig zet op weg naar huis. Wordt nog een gek laatste weekje, aangezien we (we hebben even gerekend) van de laatste 1200 uur (ongeveer) er (ook ongeveer) 900 samen hebben doorgebracht. Gelukkig wonen we in het kleine Nederland maar twee minuutjes van elkaar vandaan, dus lang hoeven we elkaar straks niet te missen!
Eergister heb ik m'n laatste grote uitgave gedaan en met trillende hand m'n handtekening gezet onder het reserveringsformulier voor een bungyjump en canyon swing. De bungyjump gaat van een hoogte van 160 meter, wat inhoudt dat je ongeveer 4 seconden vrije val hebt. De canyon swing (die toevallig de grootste ter wereld is) heeft vrije val van 8 seconden... Ik laat er uiteraard een DVD'tje van maken, dus iedereen kan straks mijn lijkbleke gezicht en knikkende knieen op film komen bewonderen.
Met de bungyjump sluit ik ook mijn Aziatische 'daredevil-lijstje' lijstje af, waar ik de afgelopen vijf maanden zo hard aan gewerkt heb:
1. Duiken op Bali naar het schipswrak van de U.S.S. Liberty.
2. Paragliden boven de vallei van Pokhara, Nepal.
3. Abseilen, glijden en springen van watervallen tijdens het canyoning in een zijstroom van de grote Seti-rivier, in Mugling (dichtbij Chitwan National Park), Nepal.
4. 10 dagen met een rugzak van ongeveer 8 kg door de Himalaya, van Phedi op 1100m naar Annapurna Base Camp op 4130m.
5. Vrijwillig van 160m naar beneden springen tijdens het bungyjumpen bij The Last Resort, op 3 uur rijden van Kathmandu en maar 12 km verwijderd van de Tibetaanse grens.
6. Gecombineerd met de bungyjump de grootste canyon swing ter wereld, met 8 hele seconden vrije val.
Ben d'r best een beetje trots op.
Goed lieve mensen, dit was denk m'n een na laatste berichtje vanuit het verre Nepal, dus bijna voor de laatste keer:
Danjabhat voor het lezen en pheri betaunla.
Liefs Nik
De tijd dendert in een noodgang voorbij en dat betekent dat morgen m'n laatste 7 dagen in Nepal in gaan...
Morgen is ook de dag dat ik m'n reismaatje van de laatste twee maanden, Kirsten, op het vliegtuig zet op weg naar huis. Wordt nog een gek laatste weekje, aangezien we (we hebben even gerekend) van de laatste 1200 uur (ongeveer) er (ook ongeveer) 900 samen hebben doorgebracht. Gelukkig wonen we in het kleine Nederland maar twee minuutjes van elkaar vandaan, dus lang hoeven we elkaar straks niet te missen!
Eergister heb ik m'n laatste grote uitgave gedaan en met trillende hand m'n handtekening gezet onder het reserveringsformulier voor een bungyjump en canyon swing. De bungyjump gaat van een hoogte van 160 meter, wat inhoudt dat je ongeveer 4 seconden vrije val hebt. De canyon swing (die toevallig de grootste ter wereld is) heeft vrije val van 8 seconden... Ik laat er uiteraard een DVD'tje van maken, dus iedereen kan straks mijn lijkbleke gezicht en knikkende knieen op film komen bewonderen.
Met de bungyjump sluit ik ook mijn Aziatische 'daredevil-lijstje' lijstje af, waar ik de afgelopen vijf maanden zo hard aan gewerkt heb:
1. Duiken op Bali naar het schipswrak van de U.S.S. Liberty.
2. Paragliden boven de vallei van Pokhara, Nepal.
3. Abseilen, glijden en springen van watervallen tijdens het canyoning in een zijstroom van de grote Seti-rivier, in Mugling (dichtbij Chitwan National Park), Nepal.
4. 10 dagen met een rugzak van ongeveer 8 kg door de Himalaya, van Phedi op 1100m naar Annapurna Base Camp op 4130m.
5. Vrijwillig van 160m naar beneden springen tijdens het bungyjumpen bij The Last Resort, op 3 uur rijden van Kathmandu en maar 12 km verwijderd van de Tibetaanse grens.
6. Gecombineerd met de bungyjump de grootste canyon swing ter wereld, met 8 hele seconden vrije val.
Ben d'r best een beetje trots op.
Goed lieve mensen, dit was denk m'n een na laatste berichtje vanuit het verre Nepal, dus bijna voor de laatste keer:
Danjabhat voor het lezen en pheri betaunla.
Liefs Nik
-
24 Juli 2009 - 09:02
Els:
Heb je die jump nou al gemaakt of gaat dat nog gebeuren?? Ik dacht dat ik opgelucht kon ademhalen toen ik de titel las, maar heb nu de indruk dat je nog moet springen! Let zelf aub ook even op of ze je wel echt goed vastklikken, wil je?! Zit ik ook weer wat rustiger!
Veel plezier en denk nog even aan ons als het touwtje loslaat!
Kus en tot volgende week, joeoeoehhoeoeoe!!!!!! -
24 Juli 2009 - 09:13
Max:
gruwelijk! tot volgende week jongen:p -
24 Juli 2009 - 09:38
Robin:
nik! wat doe jij allemaal vette en onwijs gevaarlijke dingen jongen! ghehe.. wel echt vet! nou ik spreek je wel als je thuis bent weer he! en die film... wil ik zien! haha
xx -
25 Juli 2009 - 20:21
Ursula:
Nik jij liever dan ik. Het DVD tje wil ik wel zien. Het lijkt mij zeer gewaagd. -
27 Juli 2009 - 08:57
Antoinette En Rene:
Hoi Nik,
Ontzettend bedankt voor je bloemetje. Erg lief. Ik snapte er niets van....Fabio kwam er mee aanzetten, dus ik dacht huh??? Echt heel lief. We wensen je nog veel succes de laatste paar dagen en een goeie reis terug. Laat je gezicht even zien in La Cubanita als je weer terug bent en tijd hebt.
X An en Rene -
28 Juli 2009 - 21:26
Ria Vossen:
ik vind je byzonder dapper nik dat je dat durft maar nooit in mijn hele leven zou ik bij dat moment willen zijn als je valt veel te eng om aan te zien. dit is het laatste berichtje van zover een hele goeie terugreis en sterkte bij het afscheid en een welkome thuiskomst gewenst door ons allemaal liefs ria vossen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
