Terug van Royal Chitwan National Park

Dag lieve lezers!

Een tijdje niks gehoord, de reden: ik was een paar dagen op safari in Royal Chitwan National Park.

De safari was erg vermakelijk, niet spectaculair, maar vermakelijk. Hoop neushoorns gezien, wat beren, apen, herten, krokodillen, een hele hoop vogels en een tochtje op een olifant gemaakt. Ook nog iets geleerd, namelijk dat reizen per bus niet altijd even betrouwbaar is, maar, als je het goed doet, wel heel erg leuk! Lees maar verder, dan wordt alles duidelijk..!

Woensdagochtend vanuit Pokhara vertrokken naar Chitwan, zo'n zeven uur met de bus. Alles ging een hele tijd goed, we lagen vijf uur lang keurig op schema en er leek niks aan de hand. Maar dat was natuurlijk te mooi om waar te zijn, en na vijf uur rijden stonden we met een rokende motor langs de kant van de weg. Volgens de chauffeur zou de monteur er binnen en kwartier zijn, maar toevallig had ik hem eerder al horen zeggen dat de monteur vanuit Kathmandu kwam, en nog toevalliger wist ik dat Kathmandu zo'n drie uur rijden was vanaf de plek waar wij stonden. En aan gezien ik geen zin had om tijden te wachten op een monteur, hield ik de eerstvolgende bus naar Chitwan aan om te kijken of er nog plaats was. En jawel, maar niet in de bus.
Dus daar gingen we, nog twee uur rijden, op het dak! Er zaten al een paar toeristen uit Australie en het werd een gezellig ritje naar Chitwan.

Daar eenmaal aangekomen begon bijna onmiddellijk het safariprogramma. Naar het park voor een kleine wandeling, en daarna de overnachting in de 'watchtower'. Dat werd een behoorlijk teleurstellende ervaring, aangezien we alleen maar een paar herten en een hoop pauwen te zien kregen.
De volgende dag stond er een wandeling door het park van acht uur op het programma, wat nog behoorlijk zwaar was zo in de brandende zon. Maar, we hadden wel een goede dag qua wildlife. Zo'n tien neushoorns gezien, wat een hoop meer is dan de meeste mensen. Bovendien ook nog een glimp opgevangen van twee beren, die helemaal niet vaak gespot worden op de plek waar wij liepen. Daarnaast de krokodillen in de rivier, de apen in de bomen en een hele hoop verschillende vogels. Erg leuk.

Iets minder leuk was de terugkeer in het guesthouse. Na acht uur wandelen door het bos in de hitte ben je (of ik in ieder geval) vrij bezweet, niet meer de schoonste en bovendien redelijk vermoeid. Het was dan ook niet zo fijn de ontdekken dat er geen water was en dat een douche voor de komende vijf uur niet tot de opties behoorde. Toen er eindelijk water was (om een uur 's nachts) voelde de douche gelukkig wel extra fijn.

De laatste dag (ochtend) alleen nog een ritje op een olifant gemaakt, wat een leuke ervaring is, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Het duurde tweeenhalf uur, anderhalf was genoeg geweest voor mij. Maar het was leuk om de dag mee te beginnen, zeker omdat ik diezelfde dag weer zeven uur met de bus moest reizen.

Bij het busstation maar gelijk even gevraagd of het een probleem was als ik in plaats van in de bus, erop ging zitten. Was me wel bevallen! En jawel, geen probleem. En dus gingen ik, op de bus, terug richting Pokhara. Toen dacht ik nog dat het een zeven uur durende reis zou worden. Het werd ietsje langer. Om onduidelijk redenen die iets met de verkiezingen in Pokhara te maken hadden, reden we van verkeersopstopping naar verkeersopstopping. We liepen daardoor kleine, maar niet noemenswaardige vertraging van vijf uur op. Tijdens de eerste file heerlijke dutje gedaan tussen de bagage boven op de bus. Later, tijdens zonsondergang vanaf de bus nog wat fraaie foto's kunnen maken van het Nepalese landschap. Als de computer het toelaat staan ze straks op de computer, maar ik heb er weinig vertrouwen in.

Tot zover dus de avonturen de afgelopen dagen, ik ben weer veilig terug in Pokhara en morgen ga ik weer naar het kinderhuis.
Jullie horen snel weer van me!

Liefs, Nik