Happy New Year, Paragliden & Ziek.

Dag lieve lezers!

laat ik beginnen met Happy New Year! Ik schrijf jullie op de tweede dag van het Nepalese kalenderjaar 2066, dus als jullie willen weten wat er gaat gebeuren de komende vijftig jaar, vraag maar raak.

Zoals de titel doet vermoeden heb ik het echt gedaan; paragliden. En wel vandaag, met uitzicht op de Himalaya en Phewa Tal, werkelijk schitterend. Heb er alleen niet optimaal van kunnen genieten (wat zeg ik, heb er vrij beperkt van kunnen genieten) doordat ik vandaag wat ziekjes was. Toch gegaan, en daar was m'n maag het niet helemaal mee eens. Behoorlijk misselijk in de lucht, wat erg jammer was. De rest van de dag een beetje op bed gelegen, nauwelijks gegeten en geprobeerd zo veel mogelijk water te drinken. Waarschijnlijk heb ik gister ergens een slok slecht water gedronken, en dat merk je dus gelijk. Voel me nu nog steeds niet geweldig, maar na de koks "garlic soup", lekker zout en zonder poespas erin gaat het een stuk beter.

Het verblijf in het guesthouse word alleen maar leuker en gezelliger naarmate de tijd verstrijkt. Ram & Harka, de twee managers ontfermen zich als twee ware bezorgde vaders over hun longstay gasten en met Judy, de Australische ex-manager die er nog elke dag is, kun je elk moment van de dag je krom lachen.
Belangrijkste onderwerp van gesprek de afgelopen dag was Hilda, een nogal verwarde Belgische vrouw die het guesthouse hilarische en onbegrijpelijke momenten bezorgde met haar verhalen. Een kleine samenvattig:

Naast dat Hilda niet erg communicatief begaafd is, ziet ze overal in Nepal grootste complotten en samenzweringen. Na al een hele serie onbegrijpelijke verhalen van nog onbegrijpelijkere hersenspinsels kwam ze eergister met de grootste en vreemdste tot nu toe, eentje over een megacomplot in Nepal. Ze was behoorlijk over haar toeren, er van overtuigd dat haar leven in groot gevaar was omdat ze "teveel informatie had". Ik heb nog even met haar gepraat om d'r wat te kamlmeren, hielp gelukkig een beetje. Volgens haar zijn er mensen verdwenen in Pokhara, het gaat allemaal om macht en geld, de Europese financiele crisis staat er allerminst los van en het was ook maar raar dat haar smsjes naar Belgie niet aankwamen. Ik heb maar een beetje begrijpend gereageerd, ze (ze was samen met haar vriendin, die wel nog in orde was en gelukkig nog wat op d'r kon letten) vandaag hals over kop teruggereisd om weer veilig koers te zetten naar Belgie, en zo te ontsnappen aan de samenzwering en het levensbedreigende gevaar.
Hoewel deze vrouw duidelijk hulp nodig heeft, was ze in onbedoeld een zeer vermakelijk gespreksonderwerp de afgelopen dagen.

Tot zover Hilda, terug naar de orde van de dag. Ben gister de hele dag in het kinderhuis geweest, en krijg nu het nog kan, lessen van de kinderen in het nationale spel Kermbord, dat zo'n beetje door alle mannen op elke straathoek gespeeld wordt. Ik verlies het nog steeds van de zesjarige kindjes, maar ik maak wel progressie (lees: ik scoor af en toe een punt). Over minder dan een week komen bijna alle kinderen terug en begint het werk echt.
De volgende lange vakantie is (dacht ik) in juli, dan staat bungeejumpen op het programma!

Gegroet vanuit het momenteel regenachtige (eindelijk, de temperatuur was niet te harden) Pokhara,

tot schrijfs!

Liefs Nik